Ken je dat gevoel? De Cito’s zijn al weer een poosje achter de rug. De resultaten daarvan zijn netjes in grafiekjes weergegeven op het rapport van je kind. Tijdens het tienminutengesprek is het nog eens door de leerkracht toegelicht. Maar het knaagt. En nu is de voorjaarsvakantie voorbij en besef je dat dit schooljaar al weer flink opschiet. En dat knaagt nog meer. Er klopt iets niet.
Je hebt het gevoel dat je kind niet laat zien wat het in zich heeft. En misschien twijfelt de leerkracht daar ook wel aan. Misschien heb je dat ook wel besproken tijdens dat korte gesprekje op die avond in februari. Maar misschien ook wel niet. En geeft de leerkracht aan dat het beeld uit de Cito’s passend is bij wat het kind in de klas laat zien. Maar jij denkt daar anders over. En dat knaagt.
Het is belangrijk dat je dit knagende gevoel uitspreekt. Richting de leerkracht, richting de mede-ouder van je kind. Probeer te ontdekken waar het gevoel vandaan komt. Misschien heeft je kind allemaal gemiddelde scores, terwijl je altijd gezien hebt dat het in de ontwikkeling voorloopt op leeftijdgenootjes? Misschien merk je dat je kind heel snel dieper nadenkt over vraagstukken, waardoor het soms vragen anders interpreteert en daardoor ook op een andere manier antwoord geeft? Misschien merkte je aan je kind dat het de Citotoetsen heel erg spannend vond, er slecht van sliep en met tegenzin naar school ging?
Als je bovenstaande vragen herkent, kan je knagende gevoel een alarmsignaal zijn. Een kind dat altijd voorliep op zijn leeftijdgenootjes kan zich in de loop van de tijd gaan aanpassen aan wat de norm is. Een kind dat snel diep nadenkt over vraagstukken kan bij een Citotoets de vragen anders beantwoorden dan hoe de toets bedoeld was. En dat is niet per definitie verkeerd beantwoorden… Een kind kan belemmerd worden door faalangst tijdens het maken van de toetsen en daardoor niet goed nadenken en de toets slechter maken dan verwacht. Het kan, maar hoeft natuurlijk niet zo te zijn. En dat is reden genoeg om het uit te zoeken.
Ik wil je graag helpen met je zoektocht. In het belang van het welzijn van je kind. Om duidelijk te krijgen of je alarmbellen terecht zijn afgegaan. Om met je mee te denken over vervolgstappen in je zoektocht.