inHet klinkt misschien logisch, maar je conceptie, tijd in de baarmoeder, geboorte en de periode daarna hebben een grote invloed op de manier waarop je je ontwikkelt. En hoe logisch het ook klinkt, toch houden we hier in de praktijk vaak nog maar weinig rekening mee. Nu ik me verdiep in deze geboortepsychologie voel ik een diepe drive om dit bij IQenzo anders te gaan doen. Ook omdat er steeds meer wetenschappelijke onderbouwing komt voor de invloed van de pre-, peri- en postnatale periode.
Geboortepsychologie geeft voor mij een antwoord op de oorsprong van gedrag. Ik wil zo graag verder kijken dan het gedrag. Een kind kan bijvoorbeeld hyperactief gedrag laten zien. Hij en zijn omgeving kunnen daar erg onder lijden. Misschien voldoet hij wel aan de criteria van ADHD, zoals deze in de DSM-V vermeld staan. Maar daarmee wordt het gedrag niet verklaard. En nu kan het best eens zijn dat er bij dit kind iets in de pre-, peri- of postnatale tijd heeft plaatsgevonden wat in verband staat met het drukke gedrag dat hij nu laat zien. Dan kan begrip en erkenning al een verandering teweegbrengen. Daarmee wil ik dus niet zeggen dat een diagnose van ADHD niet relevant is. Maar het gaat me erom dat ik zo graag het kind en zijn hele verhaal wil zien. En oog wil hebben voor zijn behoeften die uit zijn verhaal naar voren komen.
Een geboorte kan voor een baby een overweldigende ervaring zijn. Het kan hem het gevoel van doodsangst geven. Bijvoorbeeld wanneer de geboorte niet wil vlotten of wanneer hij de navelstreng strak om zijn nek heeft zitten. Maar ook een (voor de moeder) vlot verlopen bevalling kan voor de baby overweldigend zijn. Onder de geboorteverhalen zitten allerlei verschillende behoeften schuil. En deze vormen de blauwdruk van het gedrag van het kind. Wat je merkt, is dat deze behoeften steeds weer terugkeren tot ze verwerkt worden.
Maar ook de periode voor de geboorte is zo belangrijk. Wat is er allemaal gebeurd in die kwetsbare periode waarin het zenuwstelsel van het kind zich ontwikkelde? Is er sprake geweest van stress bij zijn moeder? Was het kind gewenst of niet en kon er ook een emotionele verbinding ontstaan tussen moeder en kind? En welke ervaringen en misschien zelfs wel trauma’s draagt de moeder met zich mee en kan ze overdragen aan haar baby? Dit zijn allemaal vragen die mij dwingen om verder te kijken dan naar het gedrag van het kind.
Ik wil het geboorteverhaal daarom een prominentere rol geven in de hulp die ik te bieden heb. Ik was al gewend om hier vragen over te stellen, maar ik zal dit dieper gaan uitvragen. Ook is het mogelijk een gesprek in te plannen om dieper in te zoomen op de pre- en perinatale ervaringen (dat kunnen de ervaringen van het kind zijn, maar ook de ervaringen van ouders). Op deze manier krijgt de geboortepsychologie in mijn praktijk een plek in mijn aanbod.
